Karkonosze
Najwyższa część Sudetów to Karkonosze – jedyny masyw jakiego szczyty przekraczają 1400 m n.p.m. Karkonosze ciągną się od Przełęczy Szklarskiej do Przełęczy Lubawskiej – to mniej więcej 36 km, szerokość to 8-20 km, z kolei obszar mniej więcej 650 kilometrów kwadratowych. Na nieszczęście do Polski przynależy jedynie niecałe 30 % – inaczej ok 185 km².
Szczęśliwie, za sprawą układu z Schengen, można spokojnie odwiedzać również większy, należący do Czechów fragment Karkonoszy, niemniej jednak trzeba pamiętać, iż szczytami Karkonoszy przebiega granica czesko – polska – żeby ją przekroczyć wystarczy posiadać przy sobie ważny dowód osobisty bądź paszport. Karpacz i Szklarska Poręba to dwa miasta, z których najwygodniej odwiedzać Karkonosze.
Karkonosze są sformowane przeważnie z granitu, który występuje tu w kilku gatunkach. Procesy erozyjne formują charakterystyczne pęknięcia – ostre i urwiste, uformowały się także tutaj charakterystyczne dla tego masywu – skałki – malownicze, gołe formacje skalne. Tworzą one ponad 150 grup, niektóre dość znaczne – przykładowo Pielgrzymy, inne mniejsze, ich nazwy powiązane z ich kształtem – Trzy Świnki, Owcze Skały, Paciorki, Ptasie Gniazda, Końskie Łby.
Najbardziej rozpoznawalnym wierzchołkiem jest oczywiście Śnieżka (1602 metrów n.p.m.) – najwyższy wierzchołek całych Sudetów dominujący nad okolicą o 200 m zapewnia przecudowne panoramy okolicy – to co można z niej zobaczyć zależy wyłącznie od widoczności. Króluje tutaj niezwykle surowy, zbliżony do alpejskiego klimat – średnioroczna temperatura oscyluje w okolicy 0°C, a śnieg potrafi zalegać od X do V, opad śniegu zdarza się również latem. Na Śnieżce stoi obserwatorium meteorologiczne IMGiW, od 1880 r. prowadzi się przez cały czas obserwacje. U stóp Śnieżki położony jest Karpacz – największe miasto turystyczne w okolicy.
Kolejnym bardzo rozpoznawalnym szczytem jest Szrenica (1362 m n.p.m.) – czyni to Szklarska Poręba, nadzwyczaj chętnie odwiedzana przez wczasowiczów – z miasta łatwo zauważyć charakterystyczny grzbiet Szrenicy. Z tego miasta biegną szlaki turystyczne na Halę Szrenicką oraz Szrenicę, można też dotrzeć tam wyciągiem. Działają tu schroniska górskie. Kolejne wysokie wierzchołki – przewyższające Szrenicę, mimo to nieznane tak powszechnie jak Śnieżka i Szrenica to Wielki Szyszak (1509 m n.p.m.) – drugi biorąc pod uwagę wysokość szczyt naszych Karkonoszy – oraz Łabski Szczyt (1472 metrów n.p.m.).
Karkonosze to dodatkowo kaskady wodne – dwa najbardziej znane – oba nieopodal miasta Szklarska Poręba – to Szklarki i Kamieńczyka. Wodospad Szklarki, o wysokości 13-tu m, położony jest nieopodal szosy numer 3 łączącej Jelenią Górę ze Szklarską Porębą – to standardowy cel wycieczek i miejsce w którym urlopowicze chętnie się fotografują. Z kolei najwyższy wodospad Sudetów to Wodospad Kamieńczyka (27 m) – do niego trudniej się dostać – pomimo tego nie jest to wycieczka przekraczająca możliwości większości wczasowiczów – wchodzą tam nawet maluchy.
Karkonosze dysponują dziesiątkami kilometrów szlaków turystycznych różniących się zarówno pod względem długości jak i stopnia trudności. Są one powiązane z górskimi miejscowościami np: Szklarska Poręba, Michałowice, Zachełmie, Przesieka bądź Karpacz. Dysponują one przeróżną bazę gastronomiczną, turystyczną i noclegową.
Udając się w góry należy pamiętać, iż nagłe zmiany pogody to tutaj norma. Dostrzegalna jest także zmiana temperatury razem z wysokością, a na grzbietach cyklicznie występują chmury, zamglenia oraz wieją mocne wiatry. Karkonosze są piękne przez cały rok, najodpowiedniejszym jednakowoż okresem do eskapad po nich są koniec lata i wczesna jesień.